Smile

Zelf vond ik dat ik een heel leuk verhaal over mijn werk had geschreven. Ik had dit gedaan in mijn notitieblok welke standaard zit op een Iphone, ipad en ook in mijn Macbook. Maar in een rustig moment ben ik in mijn mail wat gaan wissen in het archief, nooit rekening ermee gehouden dat het archief in mijn mail gekoppeld is aan mijn notitieblok en dat ik dus een stuk van mijn boekhouding en mijn leuke verhaal verloren ben. Als eerste ben ik weer begonnen om de boekhouding op orde te brengen want dat is belangrijker dan het verhaal.

Het verhaal over het werk ga ik straks weer proberen opnieuw op papier te zetten voor jullie maar ik vertel eerst even dat ik in Nederland altijd al een slecht gebit had en dat ik nu in La Paz in de wachtkamer zit bij een tandarts omdat ik drie dagen verschrikkelijke kiespijn heb gehad nadat er een aanzienlijk stuk was afgebroken. Nu ben ik totaal niet bang voor de tandarts maar moet zeggen dat de spanning hier wel wat hoger is dan voorheen in Nederland. Het grappige is dat aannemers naast de wachtkamer keihard staan te bonken (ik denk badkamer aan het verwijderen of zoiets) en dat gebonk en gehak maakt de spanning nog iets groter hahaha. Wat in Nederland allemaal zo normaal is kost hier veel tijd, onderzoek, aandacht etc. Allereerst had ik hier nog geen tandarts dus moet je daar naar op zoek. Dennis en zijn familie waren niet super tevreden met die van hen en vonden die tevens ook nog eens erg duur. Geluk bij een ongeluk ben ik een avond met een tandarts-assistente op pad geweest dus uiteraard heb ik haar benaderd voor het adres van haar inmiddels ex-werkgever.
Dan in het weekend bellen via een prive nummer welke ik van haar had gekregen om een afspraak op maandag te krijgen. Mijn spaans gaat vooruit maar uitleggen dat je gebit slecht is, verstandskiezen nog getrokken moesten worden en dat er nu een stuk van een kies is afgebroken is nog iets wat ik in de verste verte nog niet onder de knie heb. Ik ga er maar van uit dat de beste man wel ziet wat er mis is met mijn gebit als hij een kijkje neemt. Uiteindelijk is dat wel het verschil met een bezoek aan de tandarts dan een bezoek aan de psychiater hahahahaha.
Maar goed, afspraak gemaakt, dan nog op zoek naar waar het is. Iedereen zegt makkelijk te vinden, wij zijn daar wel eens in de buurt geweest. Uiteindelijk toch weer lastiger dan men voor deed komen. Tevens ben ik letterlijk tijdens het schrijven van dit stukje aangesproken door de receptioniste die eerst aangaf op de begane grond plaats te nemen in de receptie. Nu net werd mij door haar verteld dat ik naar de receptie op de derde verdieping moest. Had zij mij in mijn ogen wel iets eerder kunnen zegen maar dat is naïef van mij. Het moet hier altijd anders lopen dan verwacht, anders zou de leuke glans er ook vanaf gaan.

Iets heel anders, afgelopen vrijdagmiddag ben ik met Dennis op een feest geweest van de Belgische Ambassade. Werd bij de Ambassadeur thuis in de tuin gevierd en ik als verwend jongetje voelde mij weer heel even thuis. Een prachtig groot huis met een prachtige tuin. Helaas hadden Dennis en ik net thuis geluncht maar desondanks heb ik mij ruim tegoed gedaan aan de heerlijke kazen en andere lekkernijen die op het buffet lagen. Op het moment dat ik echt bijna uit elkaar knalde en nadat wij na een speech van de ambassadeur met zijn allen proostte met een overheerlijk glas champagne kwamen nog eens schalen en schalen met lekkernijen langs. Blini’s met zalm, toast met overheerlijke rosbief, sushi, andere visgerechten en truffels. Kortom ik waande mij even in een andere wereld waar diverse chauffeurs rustig stonden te wachten tot hun diplomaat was uitgegeten en gedronken.
Tevens kennis gemaakt met een diplomaat van de Engelse Ambassade alwaar wij dit festijn dinsdagavond eens over mogen doen, ik ben benieuwd hoe de Engelsen mij gaan verwennen. Op 6 december hebben wij overigens weer een feestje bij de Belgische Ambassadeur thuis want dan vieren zij Sinterklaas, ook daar verheug ik mij alweer op. Mede omdat ik tot op heden nog niet veel mis van het huisfront, ook omdat wij nog regelmatig skypen, maar het Sinterklaasfeest thuis met de familie zal ik wel missen omdat dit al voor vele vele jaren een traditie is bij ons in de familie. Zo zorgen de Belgen dat ik er toch noch wat van meekrijg en de vrouw van de ambassedeur heeft mij al verteld de hele discussie over zwarte piet onzin te vinden dus daar lagen wij in ieder geval op één lijn. Zwarte Piet is volgens haar een blank iemand die voor Sinterklaas door de schouw gaat om deze te kuizen voor de sint zodat de sint proper door de schouw kan gaan, klinkt dat niet prachtig.

Inmiddels ben ik drie x-rays verder van mijn gebit en heb ik te horen gekregen dat drie tot vier kiezen getrokken moeten worden. Dit was iets waar in Nederland al sprake van was want ik had al doorverwijzing van mijn tandarts gehad om twee verstandskiezen te laten trekken. Alleen voor iemand die zijn verstand al was verloren leek het mij geen goed idee om het laatste beetje verstand destijds ook nog weg te laten nemen. Nu ik mijn verstand weer heb teruggevonden moeten mijn verstandskiezen er maar echt aan gaan geloven en zal er ook voor verder onderhoud van mijn gebit gezorgd moeten gaan worden.

Het verhaal over werk krijgen jullie spoedig te lezen want zal ik weer opnieuw moeten schrijven en was zeer zeker de moeite waard want je maakt hier nog weleens wat mee op het werk, als men op komt dagen in ieder geval.

Tot slot kan ik jullie zeggen mij meer op de receptie op de Engelse Ambassade te verheugen dan op het trekken van drie tot vier kiezen aanstaande woensdag. Eén voordeel is wel, als ik op straat eens om mij heen kijk dan is men in dit land verdomd goed in het trekken van kiezen en tanden hahahahaha.

Het ga jullie goed, mij in ieder geval buiten de kiespijn van de afgelopen dagen zeer zeker. En over een paar dagen is Dennis zijn vader ook bij ons in huis dus dat zal ook weer een hoop lachen worden. Hij gaf nu al aan meerdere aparte verhalen te hebben over zijn trip door Peru, ik ben benieuwd.