Booslivia

Heerlijk ontbeten en zoals gewoonlijk veranderde het plan weer eens. De mannen na het ontbijt op pad en toch ondanks wijziging van het plan raften over de rivier geboekt en een nieuw hotel omdat de vrouwen en kinderen in dit hotel wel van het zwembad konden genieten. In het voorgaande was wel een zwembad maar dat water was zo vies dat je er waarschijnlijk over heen kon lopen. Na lekker gezwommen en gegeten te hebben met zes mannen op pad om te gaan raften. Gelukkig liep dat ook weer anders en moesten wij naar agency ipv zoals was afgesproken dat zij ons op zouden halen. Maar dit soort kleinigheden is al helemaal niet boeiend meer. Vervolgens uitleg gekregen over het raften en dat voerde de spanning wel op, kregen 6 commando’s te horen wat wij moesten doen als hij dat riep. Ook les hoe te drijven in de rivier als je uit de boot viel waardoor je geen letsel op zou lopen als je tegen rotsen aan zou klappen. Wij dachten dat de rivier redelijk kalm was, super wild was hij ook weer niet maar er waren meer dan genoeg super heftige momenten. Toen vervoerd met boot op trailer naar de rivier. Ook dit gaat weer anders dan dat wij gewend zijn. Auto had geen trekhaak en trailer werd met touw aan gastank in de auto vastgebonden, uiteindelijk werkte het ook meer dan goed en misschien moeten wij ons ook wat minder druk maken in Nederland.
Het raften was een super geweldige ervaring die ik net als de rest verder moeilijk uit kan leggen buiten dat het super heftig was en wij heel wat golfen en stroomversnellingen hebben getrotseerd en dat de gids meer dan zijn best deed om er een geweldige ervaring van te maken.
Vervolgens reden wij achter elkaar weer terug naar het hotel maar deze reis liep anders dan verwacht. Ik reed voorop en circa 1 km voor het hotel begon het al heel druk te worden en begrepen wij niet waarom iedereen stil ging staan. Maar als zij stil gaan staan is dat voor ons nog geen reden om dat ook te gaan doen dus tuften wij rustig verder langs de rest. Maar de gebaren van de mensen werden iets minder rustig en men begon busjes dwars op de weg te zitten en hoorde ik mijn reisgenoten zeggen; oh nee toch geen blokkade. Zij zijn nl bekend met dit soort dingen, gekscherend zei men al dat er net zoveel blokkades als feestdagen zijn. Misschien maken zij van een blokkade ook wel weer een feestdag. Alles speelde zich precies af voor het paadje waar wij naar ons hotel moesten rijden. Jeff en ik bleven op de brug bij de auto en de andere vier mannen gingen kijken of zij er langs konden lopen. Ik ben uiteindelijk ook gaan kijken want ik moet alle nieuwe ervaringen toch op mij in laten werken. Duidelijk werd in ieder geval snel dat wij er voorlopig niet langs zouden kunnen aan de hoeveelheid personen en de enorme hoeveelheid bomen die op de weg werd gegooid en in de fik werd gestoken. Jeff en ik dus terug met de auto’s naar het dorp en een hostel gezocht waar wij de auto tegen betaling konden laten staan voor de komende nacht. Kregen wel weer gezeur over de benzine die wij op het dak hadden en zij wilde meer geld maar dat hebben wij niet gegeven. Wij betaalden al 10 bol per auto (+/- 1 euro) dus was al duur genoeg hahaha. Toen een motortaxi gezocht omdat wij dan verder langs de blokkades konden komen en minder hoefden te lopen. Wij vroegen om twee maar dat is hier heel ongebruikelijk, gewoon met zijn drieën op één motor. Was ook wel weer naïef van mij dat ik dacht aan twee motoren want ik had hele families inclusief zaken met bagage op de motor gezien dus waarom wij niet met zijn drieën. Langs de blokkade gelopen en de sfeer was apart, al iets grimmiger maar niet beangstigend. Het was eerder weer een nieuwe belevenis en er werd mij keer op keer verteld: get used to it. Alleen was het aan de andere kant wel apart om de reacties te horen toen ik wat foto's wilde nemen. Dit werd mij per direct afgeraden door hun allemaal. Nooit doen als men boos is want het zijn gewoon BEESTEN zeiden zij allemaal. In Nederland zijn wij het ook niet met iedereen eens maar spraken wij toch niet over beesten. Met zijn alleen in het hotel gegeten en daarna nog bij staking gekeken. Men vertelde mij heel veel over de cultuur en eigenlijk de dictatuur in Bolivia. Kortom super interessant en lekker naar bed. Dat liep uiteindelijk allemaal iets anders dan gehoopt. Heel veel keiharde knallen maar zoals eerder geschreven schiet men graag met dynamiet op geestdagen en bij blokkades. Alleen was het nu wel erg dichtbij en werd het op een gegeven moment wel erg veel. Tevens vond ik het raar gaan ruiken en dacht ik dat het wel rokerig werd. Maar het was midden in de nacht, je bent versuft en denkt aan de tip get used to it. Nog een paar keer wakker geworden en leuker werd het er niet op, nog meer herrie en hoorde veel mensen langs mijn huisje lopen en rennen. Toch weer in slaap gevallen maar vond het wel echt stinken, Niet gek veel later stond Dennis op mijn deur te bonzen en te schreeuwen dat ik deur open moest doen, snel snel snel. Hij stond met een handdoek voor zijn gezicht en riep kleed je aan. Voel je niets?? Er wordt met traangas geschoten en bij mij in de kamer was het veel erger dan bij hen omdat er een aantal ramen waren die niet dicht konden in mijn kamer (ook dat hoort erbij). Na enige tijd weer terug naar mijn eigen kamer toen de lucht wat wegtrok en toch maar weer even proberen te slapen. Kwam weinig van want meer en meer mensen renden langs het huisje, klopte op de deur en stonden achter het huisje over te geven van het traangas. Omdat er een kier zat tussen de gordijnen want ook die gaan hier uiteraard niet helemaal dicht (iets goed opmeten is ook een vak apart) zag ik de politie/leger met kogelvrije vesten, bewapend en en sommige van hen met gasmaskers op voorbij lopen. Het begin van onze reis was heel bijzonder en zwaar vandaar hadden wij aan het eind voor iets meer rust gekozen in de jungle in een lekker hotel met zwembad. Nou lekker rustig hier in de jungle. Vlak voor ons huisjes werd nog even iemand door de politie in elkaar geslagen en na het nemen van wat foto’s stonden ze snel bij mij aan de deur. Maar met mijn gebrekkige spaans, mijn lengte en mijn rood verbrandde hoofd werd hen toch wel duidelijk dat ik niet bij de stakende Bolivianen hoorde.

Dus toch maar weer proberen te slapen want daar was deze nacht niet veel van gekomen maar nog geen uur later stond Jeff op mijn raam te kloppen dat staking voorbij was en wij de auto’s moesten gaan halen. Broek maar weer aangetrokken en wij naar de weg gelopen alwaar een redelijke politiemacht stond opgesteld en alle bomen langs de kant van de weg lagen. Tijd staan wachten tot wij een taxi konden krijgen en voordat wij die kregen kwam de gehele menigte in één keer weer met zijn allen aangelopen wat de rustige sfeer van dat moment wel weer iets deed veranderen en ervoor zorgde dat alle agenten die lekker zaten toch maar weer in de houding gingen staan. Uiteindelijk niets gebeurd, auto’s veilig opgehaald en plannen voor de dag gaan maken.
Wij zijn donderdag in twee parken in de Jungle geweest, één waar wij als kleine kinderen van grote hoogtes door de jungle hebben kunnen slingeren en ik mij echt Tarzan waande en in het volgende park gewandeld, dieren gezien en nog veel meer wat er groeit en bloeit.
Nu ik het over groeien en bloeien heb moet ik er nog wel bij vertellen dat wij na het ontbijt dus vertrokken en binnen twee minuten alweer bij een controlepost door het leger staande werden gehouden en de auto’s omringd werden door meerdere mensen van het leger. Paul vertelde mij dat wij nu echt het hart van het coca gebied ingingen en dat deze post vroeger door de Amerikanen werd bewaakt. Controle wat er in en uit het gebied ging en zoals eerder verteld is brandstof nodig voor het fabriceren van de drugs uit de blaadjes. Dus konden wij het gebied niet in tenzij wij de tanks die nog vol op het dak stonden in de tank zouden bijvullen. Binnen twee minuten vanaf het hotel verliep het dus alweer anders dan gepland en ben je weer een ervaring rijker, ik gaf dennis aan nooit zoveel mee te maken in een afstand dat ik bij mij net de wijk uitgereden zou zijn.
Tevens vertelde Paul mij dat er heel veel opstand is geweest over de weg die de huidige president Evo Morales aan laat leggen. Hij heeft hier geen toestemming voor gevraagd aan de oorspronkelijke stammen (indianen) die er nog wonen en de weg verdeelt hun land en sommige dorpjes in tweeën en daar zijn zij het niet mee eens. Daar heeft hij maling aan want hij is zelf groot geworden als coca boer en zoals net geschreven is dat gebied het hart van de coca boeren en die wil hij allemaal voor zich winnen voor de komende verkiezingen.

Verder lekker genoten en vannacht heerlijk geslapen. Net ontbeten en wij gaan nu de jungle weer in en sluiten vanmiddag lekker af bij het zwembad, althans ???? Dat weet je natuurlijk nooit of dat er ook echt van gaat komen.